To miał być nasz wieczór – dwudziesta rocznica ślubu, ulubiona restauracja, drobny prezent. Zamiast świętować, usłyszałam słowa, które roztrzaskały moje serce. Teraz pytam siebie: czy można jeszcze zaufać, kiedy wszystko, co budowaliśmy, runęło w jednej chwili?
W sylwestrową noc, opiekując się psem wnuczki i czekając na męża wracającego z cmentarza, poczułam, że nasze małżeństwo się kończy. Przez te kilka godzin całe moje życie przewinęło mi się przed oczami, a ja zaczęłam zadawać sobie pytania, których wcześniej się bałam. Teraz, mając 62 lata, stoję na rozdrożu i zastanawiam się, czy jeszcze potrafię być szczęśliwa.
Mój świat runął, gdy Marek zostawił mnie po ćwierćwieczu wspólnego życia. Przez łzy i samotność odnalazłam w sobie siłę, by zacząć od nowa. Nie spodziewałam się, że prawdziwa miłość czeka tuż za rogiem – w osobie, którą znałam od lat.
To historia o tym, jak w jednej chwili świat mojej rodziny runął, a ja musiałam znaleźć w sobie siłę, by nie poddać się rozpaczy. Modlitwa i wiara stały się dla mnie jedynym ratunkiem, gdy z dnia na dzień straciliśmy dom i wszystkie pamiątki rodzinne. Opowiadam o bólu, żalu i drodze do przebaczenia oraz o tym, jak modlitwa pomogła nam odnaleźć sens w tragedii.
Wszystko zaczęło się od jednej rozmowy, która wywróciła moje życie do góry nogami. Musiałam zmierzyć się z decyzją męża, by jego matka zamieszkała z nami, i z własnymi emocjami, które rozdzierały mnie od środka. To opowieść o tym, jak modlitwa i wiara pomogły mi przetrwać najtrudniejsze chwile mojego małżeństwa.
Mam na imię Barbara. Po czterdziestu latach małżeństwa z Jackiem, właśnie się rozwodzimy. Myślałam, że już nic mnie nie zaskoczy, a jednak życie napisało dla mnie zupełnie nowy scenariusz.
