Mam na imię Danuta Kowalska i po czterdziestu latach życia we własnym mieszkaniu musiałam zamieszkać w maleńkim pokoju internatu, dzieląc go z dwiema innymi nauczycielkami. To opowieść o utracie, godności, nieoczekiwanej przyjaźni i walce o własne miejsce w świecie, który nagle przestał być mój. Czy można odnaleźć siebie, gdy wszystko, co znane, zostaje ci odebrane?
Mam na imię Kinga i przez czterdzieści lat żyłam pod kloszem rodziców, nieświadoma, jak bardzo boję się zmian. Wszystko zaczęło się od przemokniętego kotka, którego znalazłam pod blokiem – to on wywrócił mój świat do góry nogami. Ta historia to opowieść o samotności, rodzinnych konfliktach i o tym, jak trudno jest dorosnąć, nawet mając czterdzieści lat.
W dniu swoich czterdziestych urodzin zrozumiałam, że jestem zupełnie sama, mimo że na zewnątrz wszystko wyglądało idealnie. Wyjazd w Beskidy miał być ucieczką od pustki, a stał się początkiem historii, która rozdarła moje serce i zmusiła mnie do konfrontacji z własnymi wyborami. To opowieść o miłości, zdradzie, rodzinnych ranach i pytaniu, czy można jeszcze zacząć żyć naprawdę.
