Jestem Marią, babcią trójki wnuków, która od lat pomaga córce w opiece nad dziećmi. Choć kocham je ponad życie, coraz częściej czuję się zmęczona i niezauważona. Dzielę się swoją historią, by zapytać: czy ktoś naprawdę pyta babcię, czego ona chce?
Jestem Martą, mam 34 lata, dwójkę małych dzieci i męża, który nie chce dzielić się obowiązkami domowymi. Pracuję na pełen etat, a mimo to wszystko spada na mnie – sprzątanie, gotowanie, opieka nad dziećmi. Ta historia to zapis mojej codziennej walki o szacunek i partnerstwo.
Opowiadam o dniu, kiedy postanowiłam odwiedzić mojego syna Michała i jego żonę Martę bez zapowiedzi. To, co zobaczyłam, zmieniło moje spojrzenie na ich życie rodzinne i wywołało burzę emocji. Ta historia to nie tylko o zmęczeniu, ale też o niezrozumieniu i trudnych relacjach międzypokoleniowych.
