Opowiadam o pierwszych tygodniach po porodzie, kiedy zostałam sama z noworodkiem i nieoczekiwanie musiałam zmierzyć się z brakiem wsparcia ze strony najbliższych. Moja mama – babcia – chciała pomagać, ale zupełnie nie tak, jak tego potrzebowałam. Ta historia to zapis mojej bezsilności, rozczarowania i walki o siebie w polskiej rzeczywistości.
Jestem Mariola, mam 58 lat i przez lata marzyłam o tym, by zostać babcią. Moja synowa, Sara, przez długi czas nie pozwalała mi uczestniczyć w życiu moich wnuczek, a teraz, gdy sama potrzebuje pomocy, oczekuje ode mnie wsparcia. Ta historia to opowieść o rodzinnych konfliktach, niespełnionych marzeniach i pytaniu, czy można wybaczyć, kiedy serce jest pełne żalu.
Mam na imię Agnieszka i od kilku miesięcy żyję w cieniu decyzji mojej teściowej, która postanowiła sprzedać rodzinny dom. Nasza rodzina zaczęła się rozpadać, a ja coraz częściej zadaję sobie pytanie, czy można jeszcze uratować to, co najważniejsze. To opowieść o lojalności, żalu i walce o własne miejsce w świecie.
Jestem Krystyna, matka i teściowa, która zawsze wierzyła, że rodzinne konflikty to tylko przesadzone historie. Jednak jedno rodzinne spotkanie nad jeziorem wywróciło mój świat do góry nogami. Teraz zastanawiam się, jak naprawić relacje z synową i czy jeszcze kiedyś poczuję się częścią tej nowej rodziny.
Z dnia na dzień mój świat się zawalił – mąż, z którym przeżyłam ponad dwadzieścia lat, wybrał młodszą kobietę i zostawił mnie samą z dorosłymi dziećmi i pustką w sercu. Musiałam zmierzyć się nie tylko z własnym bólem, ale też z osądem rodziny i sąsiadów. Ta historia to opowieść o zdradzie, walce o godność i próbie odnalezienia siebie na nowo.
To historia mojego żalu po śmierci ojca, z którym nie zdążyłem się pogodzić. Rok po jego odejściu otrzymałem niespodziewany list, który zmienił moje spojrzenie na przeszłość i przyszłość. Opowiadam o bólu, winie i nadziei, które przeplatają się w codziennym życiu po stracie bliskiej osoby.
Jestem Marta, mam 38 lat i od kilku lat opiekuję się moimi schorowanymi rodzicami. Ich oczekiwania i wymagania zaczęły mnie przytłaczać, aż w końcu poczułam, że tracę własne życie. Opowiadam swoją historię, bo wiem, że nie jestem w tym sama.
Jestem Zuzanna i stoję przed trudnym wyborem: czy zamieszkać w pokoju przechodnim, by pomóc rodzinie, czy walczyć o własną przestrzeń? W tej historii opowiadam o napięciach, sekretach i codziennych kompromisach, które rozdzierają moje serce. To opowieść o dorastaniu w cieniu rodzinnych konfliktów i o tym, jak trudno czasem znaleźć własne miejsce.
