Od początku wiedziałam, że Krzysztof nie będzie pomagał w domu, ale wtedy wydawało mi się, że miłość wszystko wynagrodzi. Z czasem jednak zmęczenie i samotność zaczęły mnie przytłaczać, a codzienność stała się walką o odrobinę zrozumienia. Dziś zastanawiam się, czy naprawdę można być szczęśliwym, jeśli w związku jest się zawsze samemu.
Jestem Martą, mam 34 lata, dwójkę małych dzieci i męża, który nie chce dzielić się obowiązkami domowymi. Pracuję na pełen etat, a mimo to wszystko spada na mnie – sprzątanie, gotowanie, opieka nad dziećmi. Ta historia to zapis mojej codziennej walki o szacunek i partnerstwo.
Po pięciu latach małżeństwa i przeprowadzce do nowego domu, postanowiłam nauczyć męża odpowiedzialności za obowiązki domowe. Mój plan, by podzielić się pracą domową, nie poszedł zgodnie z oczekiwaniami, co ujawniło pęknięcia w naszym związku. Ta historia opowiada o tym, jak nasze życie zmieniło się w wyniku tej próby.
Zdecydowanym tonem wyraziła swoje zdanie. „Mój syn nie jest twoim sługą!” krzyknęła na mnie. „Cześć, Karolina.”
