Odkąd pamiętam, moja matka, Joanna, zawsze była dominującą postacią. Nie dla wszystkich, nie. Tylko dla swoich dzieci. Nasz ojciec, Włodzimierz, kiedyś miał prestiżową pracę, co tylko potęgowało jej kontrolującą naturę. Teraz, jako dorosła osoba, staję przed dylematem, który obciąża nie tylko moje relacje z matką, ale także z mężem, Jakubem.
Mój mąż, Wojciech, jest znanym szefem kuchni w ekskluzywnej restauracji. Jego koledzy go szanują, a goście uwielbiają jego kulinarne dzieła. Zawsze wiedziałam, że moje umiejętności kulinarne nie dorównują jego, chociaż staram się poprawiać. Czasami Wojciech pomaga mi, ucząc mnie niektórych swoich technik. Ale to wciąż nie wystarcza, aby osiągnąć poziom pierwszoklasowego kucharza, jakim jest on. Dla Wojciecha gotowanie to sztuka i nauka, do której podchodzi bardzo poważnie.
Myślałam, że dobrze znam swoją córkę, ale kiedy poprosiła mnie o opiekę nad moim wnukiem podczas jej pobytu w szpitalu, odkryłam niepokojące prawdy o jej życiu rodzinnym. Mój mąż, Krzysztof, i ja ciężko pracowaliśmy, aby nasze biuro podróży odniosło sukces, i mimo niedawnych trudności, udało nam się zaoszczędzić wystarczająco, aby kupić dwa przytulne mieszkania – jedno dla nas i jedno dla naszej córki, Magdaleny. Po starannym rozważeniu zakupiliśmy mieszkanie dla naszego dziecka, czekając, aż Magdalena będzie gotowa się wprowadzić.
