Mam na imię Tamara. Mieszkam z mężem, Lechem, i naszym czteroletnim synkiem, Nikodemem, w małym mieszkaniu na warszawskim blokowisku. Każdego dnia czuję, jak gubię siebie w tych czterech ścianach, marząc o domu, w którym będzie miejsce na miłość i zrozumienie.
Opowiadam o mojej pasji do kwiatów, która od zawsze była dla mnie ucieczką od szarej codzienności. Jednak moja matka nigdy nie rozumiała tej miłości i wolała, żebym zajęła się czymś „praktycznym”. Ta historia to zapis walki o własne marzenia w cieniu rodzinnych oczekiwań.
Zawsze marzyłam o rodzinie, ale życie miało dla mnie inne plany. Kiedy nasz długo wyczekiwany syn przyszedł na świat, wszystko się zmieniło. Musieliśmy podjąć decyzje, które na zawsze zmieniły nasze życie.
Moja córka, Kasia, uważa, że jako babcia powinnam zająć się wnukami i zapomnieć o swoich marzeniach. Jednak ja wciąż pragnę żyć pełnią życia, co prowadzi do napięć i nieporozumień między nami. Czy można być babcią i jednocześnie realizować swoje pasje?
Kiedy przeprowadziliśmy się do domu babci, myśleliśmy, że to początek naszej drogi do stworzenia dużej rodziny. Jednak moja matka, Brooke, postawiła nam ultimatum, które mogło zniszczyć nasze marzenia. Teraz musimy zdecydować, czy spełnić jej żądania, czy opuścić dom i zacząć od nowa.
W tętniącym życiem Krakowie, moje życie zmieniło się na zawsze, gdy spotkałam Michała w małej kawiarni na Kazimierzu. Jego poczucie humoru i umiejętność sprawiania, że czułam się jak w domu, były dla mnie jak balsam w obcym mieście. Jednak z czasem zrozumiałam, że moje marzenia mogą prowadzić mnie ścieżką, którą Michał nie mógłby podążać. Ta opowieść to podróż przez miłość, odkrywanie siebie i bolesne decyzje, które towarzyszą osobistemu rozwojowi.
Od najmłodszych lat byłam oczarowana pięknem i różnorodnością kwiatów. Zatrzymywałam się przy każdym ogrodzie, który mijałam, zahipnotyzowana feerią barw i kształtów. W ogrodzie cioci potrafiłam zatracić się na długie godziny, przyciągana delikatnymi płatkami i wonnymi zapachami.
