W tętniącym życiem centrum Warszawy, gdzie tempo życia często nie pozostawia miejsca na empatię, młoda kobieta o imieniu Anna postanowiła zatrzymać się na chwilę, by porozmawiać z bezdomnym weteranem o imieniu Marek. Jej mały gest dobroci spotkał się z wdzięcznością, ale to, co wydarzyło się później, było przejmującym przypomnieniem o surowym i bezlitosnym świecie, z jakim muszą się mierzyć osoby bez dachu nad głową. Ta historia bada złożoność problemu bezdomności i ulotną naturę nadziei w obojętnym społeczeństwie.