Od najmłodszych lat czułem, że jestem dla rodziców tylko środkiem do osiągnięcia ich celów. Przez lata poświęcałem własne marzenia i szczęście, by zadowolić rodzinę, aż w końcu zrozumiałem, jak bardzo mnie to wyniszczyło. Teraz stoję na rozdrożu, zastanawiając się, czy kiedykolwiek uda mi się wyrwać z tego błędnego koła winy i obowiązku.
Od zawsze żyłam pod presją rodziców, którzy oczekiwali ode mnie perfekcji. Ich wymagania i krytyka sprawiały, że czułam się obca we własnym domu. Ta historia to opowieść o mojej walce o własną tożsamość, buncie i poszukiwaniu prawdziwego szczęścia.
Opowiadam historię mojego dorastania w cieniu ojcowskiego alkoholizmu, pełną bólu, nadziei i walki o normalność. Przeplatają się tu rodzinne konflikty, codzienne dramaty i chwile ulotnego szczęścia. To opowieść o tym, jak jedno uzależnienie potrafi na zawsze zmienić losy całej rodziny.
Mam na imię Zuzanna. Dziesięć lat temu moi rodzice wyrzucili mnie z domu, kiedy dowiedzieli się, że jestem w ciąży z moim chłopakiem, Mateuszem. Dziś, po latach samotnej walki, oni wracają do mojego życia i proszą o pomoc – a ja muszę zdecydować, czy potrafię im wybaczyć.
Zaczęło się od krzyku i trzasku drzwi – wtedy pierwszy raz zobaczyłam łzy w oczach mamy. Po rozwodzie musiała udźwignąć wszystko sama, a my, dzieci, nie zawsze rozumieliśmy jej wybory. Dziś pytam siebie: czy można kochać i jednocześnie ranić najbliższych?
To opowieść o tym, jak wyjawienie rodzinnego sekretu na szesnaste urodziny mojego syna Janka rozdarło naszą rodzinę. Przez lata żyliśmy w cieniu przemilczeń, aż w końcu prawda wybuchła z siłą, której nikt się nie spodziewał. Czy można zbudować szczęście na kłamstwie?
Jestem Zuzanna i stoję przed trudnym wyborem: czy zamieszkać w pokoju przechodnim, by pomóc rodzinie, czy walczyć o własną przestrzeń? W tej historii opowiadam o napięciach, sekretach i codziennych kompromisach, które rozdzierają moje serce. To opowieść o dorastaniu w cieniu rodzinnych konfliktów i o tym, jak trudno czasem znaleźć własne miejsce.
Opowiadam o tygodniu, w którym straciłam zaufanie do przyjaciół i chłopaka, a jedyną siłę znalazłam w modlitwie. Zmagając się z upokorzeniem i samotnością, musiałam zdecydować, czy wybaczyć, czy odejść. Ta historia to zapis mojej walki z własnym wstydem i odnalezienia siebie na nowo.
