Nazywam się Lucyna i od pół roku żyję w domu, w którym cisza boli bardziej niż krzyk. Moje dzieci codziennie pytają, dlaczego babcia już nie przychodzi, a ja nie potrafię znaleźć odpowiedzi, która nie złamie im serca. To opowieść o rodzinnych konfliktach, niedopowiedzeniach i nadziei, że nawet największe rany kiedyś się zagoją.