Byłem świadkiem rozpadu rodziny, która kiedyś wydawała się być wzorem szczęścia. Ich jedyny syn stał się powodem niekończących się kłótni i żalu. Dziś, patrząc na ich losy, zadaję sobie pytanie, czy naprawdę można kochać za bardzo.
Opowiadam o dniu, kiedy postanowiłam odwiedzić mojego syna Michała i jego żonę Martę bez zapowiedzi. To, co zobaczyłam, zmieniło moje spojrzenie na ich życie rodzinne i wywołało burzę emocji. Ta historia to nie tylko o zmęczeniu, ale też o niezrozumieniu i trudnych relacjach międzypokoleniowych.
Po ślubie z Vincentem, musieliśmy znaleźć własny dom bez wsparcia finansowego rodziców. W międzyczasie, babcia Vincenta, Adela, postanowiła zamieszkać z nami, obawiając się, że staje się ciężarem. Pomimo początkowych obaw, to nieoczekiwane rozwiązanie przyniosło nam wiele błogosławieństw i wzmocniło więzi rodzinne.
