„Nie będę mogła spać spokojnie, wiedząc, że twoja siostra jest sama,” powiedziała mama. Moja siostra zawsze była wolnym duchem, ale teraz jej wybory zaprowadziły ją do moich drzwi, a ja nie mam wyboru, muszę ją wpuścić.
Po nagłej śmierci mojego brata, Piotra, w tragicznym wypadku, mój mąż, Marek, całkowicie poświęcił się opiece nad jego żoną, Anną, i ich dwójką dzieci. Z biegiem miesięcy, nieustająca troska Marka o rodzinę Piotra sprawiła, że nasza własna rodzina czuje się zaniedbana i zapomniana. Pomimo moich prób nawiązania kontaktu, Marek pozostaje odległy, co prowadzi do kryzysu w naszym małżeństwie i życiu rodzinnym.
